هواساز دستگاهی برای تولید هوای سرد یا گرم است که در نتیجه تهویه و کنترل رطوبت و دما در شرایط خاص را بر عهده دارد . سرمایش توسط دستگاه هواساز از طریق دو نوع سیستم انجام می گیرد :

1- سیستم تبخیری با استفاده از آب به عنوان عامل خنک کننده

2- سیستم تراکمی که با استفاده از سیکل تبرید سرمایش را ایجاد می کند . در انواع سیستم های هواساز ، وجود فن به عنوان عامل جریان تهویه اجتناب ناپذیر است .
فن به کار رفته در انواع سیستم های هواساز از نوع فن های سانتریفیوژ است . فن های سانتریفیوژ با ایجاد فشار مثبت ، هوای مورد نیاز را تامین می کنند . گرمایش نیز در انواع سیستم های هواساز به چندین صورت امکان پذیر است .

سیستمی که بیشترین کاربرد را جهت تولید هوای گرم دارد ، استفاده از کویل آب گرم می باشد . کویل آب گرم به وسیله تزریق آب گرم در مبدل حرارتی ، گرمایش ایجاد می کند . ایجاد طیف وسیعی از ظرفیت گرمایشی و کم هزینه بودن از مزایای به کار گیری کویل آب گرم در دستگاه هواساز است .

سیستم دیگر جهت گرمایش ، سیستم گرمایش با هیتر برقی است که مصرف بالای انرژی الکتریکی را به کاربر تحمیل می کند .

دیگری گرمایش با کوره هوای گرم است که با استفاده از مشعل های اتمسفریک گازی تولید هوای گرم می کند .
سیستم گرمایش دیگری که بیشتر در دستگاه های سبک مانند اسپلیت ها و داکت اسپلیت ها کاربرد دارد ، گرمایش توسط سیستم های هیت پمپ یا پمپ حرارتی می باشد .

در سیستم هیت پمپ ، کمپرسور وظیفه گرمایش را بر عهده می گیرد ، به صورتی که با استفاده از سیکل تبرید و کویل های کندانسور و اواپراتور این عمل انجام می شود . در واقع در سیکل تبرید، را جذب می کند .

در سیستم هیت پمپ کارکرد هواساز این سیکل به وسیله قطعه اکومولاتور برعکس شده و گاز مبرد به جای کندانسور ، در اواپراتور خنک می شود و به مایع تبدیل می گردد و در نتیجه در کویل اواپراتور گرما را از دست داده و سبب ایجاد هوای گرم می گردد . البته به دلیل استفاده دائم از کمپرسور در این سیستم ، مصرف برق به شدت بالا می رود و استفاده از آن در مناطقی که هزینه برق بالاست مقرون به صرفه نیست.