چیلر های تراکمی آبی یا هواخنک علاوه بر ظرفیت، از نظر نوع کمپرسور بکار رفته در آنها نیز معمولا” به سه دسته زیر تقسیم بندی می شوند :
• کمپرسورهای اسکرو(مارپیچی)
• کمپرسورهای رفت و برگشتی
• کمپرسور های اسکرال(حلزونی)

استفاده از کمپرسورهای اسکرال(حلزونی) در مقایسه با کمپرسورهای رفت و برگشتی در چیلرهای تراکمی  بین فعالان صنعت تاسیسات و سیستمهای برودتی بسیار مورد توجه واقع شده اند که دلایل آن به شرح ذیل می باشد :

1- تعداد قطعات متحرک کمتر
2- گشتاور استارت پائین تر
3- کارکرد کم صدا و بدون لرزش
4- طول عمر بالا و بهره برداری آسان و بی دردسر
5- مقاومت بیشتر در برابر بازگشت مایع مبرد به کمپرسور
6- COP بالاتر

ضمناً حداکثر ظرفیت رایج در هر کمپرسور اسکرال (حلزونی) حدود 30 تن تبرید می باشد.
– مزایای استفاده از کمپرسور های اسکرو (مارپیچی) :

1- زیر بار رفتن تدریجی چیلر که خود باعث کاهش جریان برق راه اندازی تا حدود %50 و اپتیمم شدن میزان مصرف برق و نیز کاهش زمان بهره برداری و استهلاک دستگاه خواهد گردید که نتیجتاً دارای راندمان حدود 25% بیشتر از چیلرهای تراکمی با کمپرسور رفت و برگشتی می باشند.
2- کم حجم، پرتوان و قابل اتصال به سیستم BMS یا کنترل هوشمند ساختمان می باشند.
3- چیلرهای تراکمی اسکرو (مارپیچی) دارای ظرفیت اسمی و واقعی بسیار نزدیکی هستند.
4- کمپرسورهای اسکرو که نهایتاً تا ظرفیت 150 تن تبرید تولید می شوند علاوه بر کارکرد کم صدا و بی لرزش ، دارای عمر بسیار طولانی تری نسبت به کمپرسورهای رفت وبرگشتی هستند.